Net op het randje

We zijn terug en hebben het overleefd, onze beproeving in de jungle. Het waren een aantal heel indrukwekkende dagen die, als we er op terugkijken, heel bijzonder waren, maar wel buiten onze “comfortzone” lagen. We zijn op de proef gesteld, voornamelijk mentaal.  We hebben persoonlijke grenzen overschreden, angsten los gelaten en op vreemden moeten  vertrouwen. We hebben genoten van de afgelopen dagen, maar wat ons betreft was dit echt “a once in a lifetime experience”. Kort samengevat valt het kamp waar we verbleven “spartaans” te noemen.  Het kamp van “Uncle Tan” ligt direct aan een grote rivier op een uur varen van de bewoonde wereld, in een omgeving waar het diepe oerwoud begint en dorpen ver achter je liggen. Gebouwd met hout uit het oerwoud zijn diverse hutten gebouwd die met loopplanken ,op een meter hoogte, met elkaar verbonden zijn.  De loopplanken leiden aan de ene kant van het kamp naar de gezamenlijke eetruimte en aan de andere kant naar de “toilet- en doucheruimte”.  Dit laatste is een ruim begrip als je bedenkt dat de toiletten niet doorgetrokken kunnen worden, maar doorgespoeld worden met chocoladekleurig rivierwater en wassen gebeurd met water uit tonnen die gevuld zijn met ditzelfde bruine vieze water. Echt schoon word je er niet van, maar het is een bijzondere manier om jezelf en je haren te wassen met chocoladekleurig stinkend water. We hebben een paar lange dagen achter de rug. Iedere ochtend werden we officieus om 05:30 uur wakker van kraaiende hanen en officieel om 06:00 uur van de “drillsergeant” zodat we om 06:30 uur in het bootje konden zitten. Beide ochtenden zijn we met het bootje via de rivier dieper het oerwoud in gevaren op zoek naar jungledieren.  De avonden hebben we benut voor eenzelfde toer en voor een avondwandeling door het oerwoud. Ook een wandeling overdag door het oerwoud stond op het programma. De gidsen die we mee hadden waren vriendelijk, welwillend en zeer getraind in het op afstand waarnemen van dieren. Door hun getrainde oog hebben we enorm veel dieren gezien, zoals krokodillen, 5 soorten apen waaronder gibbons, neusapen en een Oerang- Utan, verschillende soorten bijzonder gekleurde vogels, neushoornvogels, varanen, arenden, uilen insecten en honderden vliegende honden die bij schemer over ons heen vlogen. Afhankelijk van het tijdstip en de lokatie troffen we verschillende dieren aan. Soms alleen en soms in grote groepen. Soms rustig voor zich uit kijkend, soms jagend of het oerwoud afbrekend. We hebben redelijk geslapen in onze open hut, gezien de omstandigheden. Voorzien van dun matras en klamboe hebben we de nacht doorgebracht  in de open vochtige lucht, waarbij we wel enige angst hadden dat onze klamboe niet alle muggen of andere ongedierte buiten onze slaapplek zou houden. Alles met een geur moest in afsluitbare tonnen worden opgeborgen, om te voorkomen dat jungleratten zich door je tas heen zouden vreten op zoek naar etenswaren. Gewaarschuwd door verhalen van andere kampbezoekers hebben we ons hier strikt aan gehouden, aangezien de nacht voor ons een rat zich door een rugzak heen had gevreten om zich te goed te doen aan een kleine vliegtuigtube tandpasta. Al liggend in de hut hebben we geprobeerd ons af te sluiten van de omgeving door oordoppen in te doen, zodat we het getrippel van de ratten niet teveel zouden horen. Wij hebben de ratten niet gezien, maar het Belgische stel met wie wij samen in een hut sliepen, wel. Een ander insect wat ons bezig heeft gehouden is de Wolfspin. Met een lengte van ongeveer 10 centimeter en grote harige poten heeft de spin ons bezig gehouden rond de toiletruimte. Na het zien van deze spin hebben we geen gebruik meer durven maken van het toilet en hebben we onze klamboe nog maar een keer goed ingestopt. Deze spin is rond de toiletruimte blijven hangen en heeft ons bij onze slaapplek gelukkig niet lastig gevallen. Vanmorgen hebben we het kamp verlaten en zijn we na een lange boottocht en autorit weer aangekomen bij de B&B van Uncle Tan in de bewoonde wereld aan de rand van het oerwoud. Het eerste wat we hebben gedaan was douchen, uiteraard met schoon koud regenwater. Terwijl ik onder de douche stond hoorde ik Gerard tekeer gaan in de kamer. Het bleek dat er een rat door onze kamer liep. Hij heeft de deur opengezet en heeft de rat , nadat hij eerst een foto had gemaakt,  onze kamer uitgejaagd. Terwijl we op het bed zaten om de foto’s van de afgelopen dagen uit te zoeken zag ik wederom een rat in onze kamer. Het bleek dat het afvoerputje in de douche openstond en dat de ratten via de afvoer onze kamer in kwamen. Gerard heeft een plastic fles in de afvoer gezet zodat ze niet meer binnen konden komen. Toen we even later op ons bed zaten om bij te komen, hoorden we geritsel onder ons bed. Toen we het matras omhoog trokken vonden we daar een derde levende rat. Drie ratten binnen een uur in je kamer was iets te veel jungle voor ons en we hebben direct onze spullen gepakt. Via internet kwamen we er achter dat er in Sandakan een Best Westernhotel was. Met de taxi zijn we hier naar toe gegaan en nu verblijven we deze nacht in een ratvrij fris hotel, voorzien van climate control, een schone douche met warm schoon water en frisse lakens. Het voelt als luxe, maar na de ontberingen van de afgelopen dagen vinden we dat we dat wel verdient hebben.