Van Monterey naar San Simeon

Vandaag heeft veel indruk op ons gemaakt. De schoonheid van de natuur heeft ons weer overweldigd. De ene lokatie is nog mooier dan de andere. Net als je denkt dat er niets mooiers meer voorbij kan komen rijd je de hoek om en verschijnt er weer iets prachtigs. Vanmorgen zijn we gestart met de 17 mile drive. Een gedeelte van 17 mile ( het woord zegt het al J) langs de kust met 21 punten die de moeite waard zijn om te zien. We hebben hagelwitte stranden gezien, cypressen die wel een paar eeuwen mee gaan, zeeleeuwen, zeehonden, verschillende soorten vogels, eekhoorns, herten enz. De oceaan was soms woest te noemen. En dan was het nog een mooie dag. Soms kiezen vogels en zeeleeuwen er voor om met zijn allen op een rots voor de kust te zitten. Vanaf de kust is het allemaal goed te zien en goed vast te leggen met de camera. Gewoon voor de leuk hebben we nog rond gereden in Carmel. 1 vierkante mile waar Clint Eastwood burgermeester van was. Je moet aardig wat centjes hebben om daar een huis te hebben zeg.  Maar die Amerikanen hebben echt geen smaak. Of ze weten van ellende niet wat ze daar met hun geld moeten doen.  Als je daar toch een huis kunt betalen, kies dan voor een mooi modern huis met veel glas waardoor je de oceaan goed kunt zien. Nee, wat doen die Amerikanen, die kiezen voor een soort van Hans en Grietje huizen met veel lossen stenen aan de buitenkant. Het doet erg kitscherig  en overdreven aan. Op de route kwamen we vandaag nog langs een oude missiepost. Een paar eeuwen oud en gesticht door Spanjaarden die het Rooms Katholieke geloof wilden uitdragen.  Het kleine kerkje is liefelijk om te zien en de tuin was voorzien van mooie bloemen die heerlijk roken. Alleen daarom wilden we er nog wel even blijven. Grappig om te zien dat er wel een Rooms Katholieke school aan verbonden was. Toen wij er waren hoorden we de kinderen Amerikaanse kerkliederen zingen.  Waarschijnlijk was dit één van de weinige RK-scholen die hier in de omgeving te vinden is. We zullen jullie niet vermoeien met al het andere moois wat we hebben gezien. Nu is het al laat, maar morgen zullen we de foto’s van vandaag posten.

Maar speciaal voor jou Gineke. We hebben je zeeolifant gevonden hoor. Niet normaal wat een gezicht. Misschien lagen er in totaal bij elkaar wel een paar honderd. We hebben veel foto’s geschoten om met jullie te delen. Je kunt je niet voorstellen dat er ineens langs de kust een paar honderd zeeolifanten liggen. Erg vreedzaam zijn ze trouwens niet. Ze brullen naar elkaar, vallen elkaar lastig, duwen elkaar weg en intimideren elkaar. Diegene die wel vreedzaam waren, lagen waarschijnlijk te slapen. Net als wij zo. We zijn erg moe. De rit langs de kust was lang en bochtig. Al met al hebben we toch bijna de hele dag gereden. Wel met veel tussenstops maar toch….

Weltrusten en tot later