Leren zeilen in Griekenland

Met  uitzicht op de heuvels van Griekenland zien we om ons heen het open water van de Ionische zee. Zeilboten glijden om ons heen door het helderblauwe water, met de wind mee ,koersend richting de volgende bestemming.  De wind weet zijn koers nog niet vast te houden en draait wispelturig van links naar rechts. We halen de zeilen in om even op de motor verder te varen naar die idyllische baai waar we voor anker willen gaan. Kijkend naar de windmeter in de mast zien we dat het wolkendek langzaam open begint te breken en de zon meer aan kracht wint. Nog even en we hebben weer een helderblauwe lucht. Hopelijk krijgen we dan ook wat meer wind zodat we weer op de zeilen kunnen varen. Terwijl Gerard het roer bedient ligt onze schipper Bas  op de bank om de ene na de andere  ingewikkelde knoop te oefenen en kijkt tegelijkertijd met een geoefend oog om ons heen zodat we nog steeds de goede koers blijven varen en nergens op af stevenen. We beginnen het langzaam door te krijgen. De instrumenten, touwen  en handelingen krijgen steeds meer betekenis. Het zijn geen vage dingen meer, maar voorwerpen die ergens toe dienen. We beginnen meer te begrijpen waar alles voor dient en raken meer zelfverzekerd bij het aanleggen van knopen of het binnenloodsen  van de boot. We zullen nu zo’n 5 mijl hebben gevaren. Nog 5 mijl te gaan en we hebben de baai bereikt waar we de middag willen doorbrengen, de baai van het eiland van koning Odysseus. Het schijnt een mooie baai te zijn en wij zijn niet de enige die die koers varen. Mensen uit onze flotielje maar ook uit andere flotieljes koersen er recht op af. Zodat diegene die als eerste binnen is het mooiste plekje kan bemachtigen. Ook wij hopen op een mooi plekje zodat we kunnen genieten van het uitzicht en lekker overboord kunnen plonsen. Het zal niet onze eindbestemming zijn van vandaag. De eindbestemming van vanavond is het eiland Ithaca waar we ons bij de rest van de flotielje zullen voegen. Samen eten met de rest van de groep doen we vanavond niet. Vanavond trekken Gerard en ik ons eigen plan. We gaan met zijn tweeën eten bij een mooi restaurantje zodat we kunnen toasten op ons 3 jarige huwelijk en even stil kunnen staan bij alle mooie momenten die we beleefd hebben en die nog gaan komen. Er zijn een hoop mooie momenten geweest, denk ik zo, terwijl de lucht boven mij open is gebroken en de zon inmiddels voluit schijnt. Om in schipperstermen te spreken. We varen nog steeds de juiste koers, hebben de wind in de rug en zijn weer op weg naar onze volgende bestemming.