Cool Runnings

In de weken voor  ons vertrek hoorde ik regelmatig de kreet Ya Man in ons huis. Of het nu ging om de vraag of Gerard een kop koffie wilde hebben of iets anders. Iedere gelegenheid was een goede reden voor hem om te reageren met Ya Man. Dit was zijn manier om alvast in de sfeer van Jamaica te komen. Maar alleen met Ya Man reageren volstond niet. Er moest natuurlijk ook muziek van hem bij. Reggaemuziek, het complete genre van Bob Marley, schallend door de woonkamer of vanuit de badkamer terwijl hij zich aan het scheren was. Vergezeld met de nodige heupwiegende bewegingen heb ik hem de afgelopen weken ritmisch door het huis zien bewegen. Overbodig dus om te melden dat Gerard al in Caribische sferen verkeerde voordat we überhaupt in het vliegtuig zaten. Bij mij kwam dat gevoel pas later. Om precies te zijn op het moment dat we in Jamaica in de bus stapten om naar ons verblijf te rijden en de chauffeur op alles antwoordde met Ya Man. Welkom Ya Man, we gaan zo rijden Ya Man, hier links zie je….Ya Man …… Gerard en ik keken elkaar aan en schoten in de lach. Gerard zit hier dus wel op zijn plek. We hebben het zover wel naar ons zin. We zijn een paar dagen verder en alle clichés over Jamaica zijn waar. Het wat er is hier helder blauw, de stranden wit  en palmbomen in overvloed. We houden het nog wel even vol. Of zoals ze hier zeggen Cool Runnings……. Het loopt op rolletjes

Groetjes van ons