Antilope Canyon en onderweg naar Bryce Canyon

Het verhaal gaat dat enkele decennia geleden een meisje een geit van haar kudde kwijtraakte en tijdens haar zoektocht in de Antilope Canyon terecht kwam. De grot zou enkele eeuwen onontdekt zijn gebleven. In de grot werden tekens aangetroffen van eerdere beschavingen. Vermoedelijk Navajo Indianen die heerser waren in dit gebied. Sinds enige tijd is de grot ook te bezichtigen voor toeristen. Weliswaar onder begeleiding van een gids die je bij aanvang eerst bombardeert met  regels en voorschriften, maar men probeert op deze manier zoveel als mogelijk de erfenis intact te houden. En met de hordes toeristen die jaarlijks de canyon bezoeken lukt ze dat heel goed. Er zijn veel grotten en canyons te bezoeken in dit gebied, maar wat deze zo bijzonder maakt is de lichtinval. Zo’n 20 jaar geleden was een team van National Geographic hier en heeft toen een foto gemaakt van de grot waarbij de grot gevuld werd met een lichtbundel die van buitenaf naar binnen kwam. Sindsdien gaat deze foto de wereld over en wordt de grot door veel toeristen bezocht. Iedere dag rond 11:00 staat de zon recht boven de grot en vult de grot zich met een schitterend licht. De bochten, rotsen en lagen in de grot worden door het licht beschenen waardoor foto’s levende schilderijen worden. Mensen van over de hele wereld staan om 11:00 uur klaar met hun camera’s om foto’s van dit fenomeen te maken. De gewone toerist met de klikklakcamera, de hobbiefotograaf met de spiegelreflexcamara, maar ook fotograven met dure camera’s op statieven en belichtingsmeters. Allemaal proberen ze de mooiste foto te maken. Ook wij hebben het geprobeerd. En zeg nu zelf, het zijn best plaatjes geworden.

Na ons bezoek aan de canyon hebben we het gebied van de Navajoindianen verlaten en zijn we richting Bryce Canyon gereden. Het gebied wat bekend is van de cowbowfilms. Menige film is hier opgenomen. Net buiten Page, zagen we een klein bruin toeristenbordje staan, waarop stond Dinosaurusexpositie. Zo nieuwsgierig als we waren zijn we naar binnen gegaan en werden we hartelijk begroet door een paleontoloog.  In al zijn enthousiasme vertelde hij ons over het gebied waar we ons bevonden. Het was de schatkamer van de dinosaurusopgravingen. In dit gebied zijn in de afgelopen jaren 3500 opgravingen gedaan en zijn alle denkbare dinosaurusfossielen opgegraven. Een heel klein gedeelte hiervan was in het centrum te bezichtigingen. De rest was overgebracht naar universiteiten waar ze verder door wetenschappers worden onderzocht. Vanwege alle dinosaurusresten die hier zijn gevonden, en nog steeds worden gevonden, heeft Clinton  bepaald dat dit gebied verder beschermd dient te worden en daarom niet bebouwd mag worden.  Zelf had de gids ook een nog onbekend soort dinosaurus opgegraven. Het exemplaar is met een Latijnse verbastering naar zijn achternaam vernoemd en bevindt zich ook bij de universiteit. Het enthousiasme heeft ons met andere ogen naar het gebied doen kijken. Toen we verder reden naar Bryce hadden we het gevoel alsof overal om ons heen nog dinosaurusfossielen lagen, en waarschijnlijk is dat ook wel zo.

In Bryce hebben we weer een leuk plekje gevonden om 2 dagen te vertoeven. We noemen het maar ons poppenhuisje. De kleuren doen zoet aan. Net als het gebied. Het is een kruising tussen oud victoriaans en cowboy-isch. De omgeving is in ieder geval weer totaal anders. Van  een droge rode omgeving zijn we in een omgeving terecht gekomen van groene valleien, beekjes, bergen en hoodoos (stenen stalagmieten).  We gaan er van genieten. Tot snel weer.