De natuur van Borneo

17 oktober 2013 - Kuching, Maleisië

De eerste dagen hier zitten er al weer op. De tijd vliegt voorbij. Zeker als het goed gaat en je volop geniet. En genieten…..dat is wat we volop doen. De afgelopen drie dagen hebben in het teken gestaan van nationale parken. Zo zijn we een paar dagen geleden naar Kubah nationaal park gegaan en hebben daar zonder gids een trail door het oerwoud gelopen van een paar uur. Bij dit park was dat geen probleem omdat iedere 50 meter een boom oranje was geverfd waardoor je goed op het pad kon blijven. We hebben genoten onderweg, maar de omgeving hier is wel een beproeving. Het voelt alsof je de hele dag door het reptielenhuis van Blijdorp loopt. De gevoelstemperatuur ligt boven de 40 graden en de luchtvochtigheid ligt rond de 97%. Het water gutst de hele dag van ons af. De trails lopen dwars door de bergen, dus klimmen en klauteren bij deze temperaturen hoort er ook bij. Gerard is al te grazen genomen door bloedzuigers. Het was ons al opgevallen dat zijn voet onder het bloed zat, maar we zagen niets zitten. Kennelijk was de bloedzuiger al verzadigd en was die al van zijn hiel afgevallen. Toen we later bij het hoofdgebouw zijn hiel wilden verzorgen, bleek dat er inmiddels op zijn andere hiel ook een bloedzuiger zat. Ze waren zo vriendelijk om die weg te halen en zijn hiel te verzorgen. We hebben genoten in het Kubah park van de paden en de natuur. Onderweg hebben we geen vreemde en enge beesten gezien. Gisterochtend zijn we vertrokken naar Bako nationaal park. De plek waar we ook afgelopen nacht hebben geslapen. Het was een bijzonder park. Al was het alleen maar omdat je er alleen via een boot kunt komen. De natuur is daar fantastisch.  We hebben daar een trail door het oerwoud gelopen naar een afgelegen strand. Een trail die een forse uitdaging was. We hebben onderweg een paar keer moeten stoppen om bij te komen. Op het strand hebben we heerlijk gezwommen in het jadegroene water. Op het park en tijdens de trail hebben we verschillende soorten apen gezien, waaronder de bekende apen met de hele grote neuzen, die ze hier trouwens Dutch Monkeys noemen. Ook zagen we een varaan van anderhalve meter uit het water komen en op zijn gemak over het strand lopen.  Op het park scharrelen ook baardvarkens rond. Schattige en tamme dieren die de hele dag aan het scharrelen zijn voor voedsel. Ze zien er best ruig uit met hun baarden. Gisteravond hebben we een avondwandeling gedaan door het park. Gewapend met zaklamp hebben we een gedeelte van een trail gelopen die in het teken stond van nachtdieren. Zo hebben we foto’s gemaakt van een slang, spinnen, hele grote wandelende takken, grote schorpioenen en boomkikkers. Ook hebben we vliegende lemuren van boomtop naar boomtop zien vliegen. We laten alle indrukken rustig op ons inwerken en beseffen dat we heel veel geluk hebben dat we zoveel kunnen zien.  Afgelopen nacht hebben we in een hostel in het park geslapen. Voor de zekerheid hadden we onze geïmpregneerde klamboe meegenomen en die hebben we vakkundig opgehangen. Gelukkig zijn we gedurende de nacht niet gestoken……. wel in de uren daarvoor trouwens. We waren iets te laat met de DEET. Nu maakt dat voor het gebied waar we nu zitten niet zo uit, aangezien dit gebied nog geen malariagebied is. We hebben heerlijk geslapen. Kennelijk waren we zo moe van het reizen, de warmte en de inspanning dat we een gat in de dag hebben geslapen. Wel zijn we een paar keer wakker geworden van de herrie. Met een grote glimlach op ons gezicht hebben we genoten van de herrie van de apen die elkaar op ons dak achterna zaten. Vandaag hebben we wat toeristische dingen bezocht en uiteindelijk ergens heerlijk inktvis en schaaldieren gegeten. De dagen vliegen voorbij. We gaan zo onze oogjes dichtdoen en een goede nacht maken. Morgenochtend om 07:15 uur gaat de wekker weer omdat we om 08:00 naar Semongoh gaan. Semongoh is de Oerang Uran opvang van zuid Borneo. Als je er vroeg bent heb je grote kans dat je ze van heel dichtbij gaat zien…….. we gaan het hopen.....

Liefs Antoinette en Gerard

Foto’s

2 Reacties

  1. Riny:
    17 oktober 2013
    Het blijf wonderlijk dat je zo door al die dieren kan lopen.
    En Gerard jou bloed is dan toch wel lekkerder als die van An.
    Hou je nog wel wat over?.anders krijg je bloedarmoede.ha ha
    Gr ma en pa
  2. Astrid:
    18 oktober 2013
    Tjonge, wat heerlijk om de verhalen te lezen. We genieten en dromen mee van jullie reizen en avonturen. Blijf vooral schrijven...
    Groetjes van de Irenelaan