Een dagje grotten

De wekker is gezet voor kwart over zes. Tijd genoeg om snel de kleren aan te trekken en naar de hoofdingang van het park te wandelen. De temperatuur is heerlijk. Het heeft geregend vannacht en de lucht voelt fris en koel. Nog even en de zon komt tussen de bergen op om met zijn benauwdheid de frisheid van het land  te verjagen. Verrast dat wij zelf goed wakker zijn, heerlijk hebben geslapen en fit zijn wandelen we om 06:45 uur naar de hoofdingang om ons te verzamelen voor de canopywalk tussen de bomen. Met een klein gezelschap maken we een wandeling van een half uur om vervolgens bij een touwenparcours van 480 meter uit te komen.  We klimmen naar boven en komen uit op een hoogte van 30 meter. We bevinden ons pas op geringe afstand van de grond. Om ons heen staan hoge bomen van wel tientallen meters hoog als grote reuzen in het landschap. Een uitzicht op de omgeving heb je hier niet mee, wel bevind je je tussen enkele boomtoppen, heb je beter zicht op de nog grotere bomen en zie je vijgen die in de hoge bomen hangen. Zelfs op 30 meter hoogte zijn slangen in bomen geen uitzondering en weten we, terwijl we van boom naar boom lopen, foto’s te maken van de omgeving en slangen op boomtakken.

Het gebied staat bekend om zijn grotten en daarom hebben we de afgelopen dagen verschillende bijzondere grotten bezocht. Grotten van wel 200 miljoen jaar oud met een landsschap zo divers alsof het door verschillende architecten onder handen is genomen. Van maanlandschap tot feeëriek , van droge rivierbeddingen tot een snelstromende rivier van 189 kilometer, je vindt het in de grotten die hier geleid hebben tot het uitroepen van werelderfgoed. De middag heeft in het teken gestaan van het bezoeken van een grot die de grootste grotingang ter wereld heeft, namelijk zo groot dat er makkelijk een Boeing in geparkeerd kan worden. In de grot kijken we onze ogen uit. Op een afstand van ongeveer 100 meter hoog zien we grote plekken zwarte vleermuizen boven ons hoofd hangen.  Op de grond zien we duizenden kevers die zich te goed doen aan de vleermuizenpoep en tussen de palen van het wandelpad zien we mega spinnenwebben waarin grote spinnen zitten die zich tegoed doen aan alle larven. Het ecosysteem in de grot is kennelijk efficiënt en op elkaar afgestemd. Na het bezoek aan de grot lopen we met een ferme pas naar buiten om daar een forse teug frisse lucht te halen. Blij dat we weer buiten zijn gaan we naar de uitzichtpost en wachten we daar, net als tientallen andere mensen, op wat er gaat komen. Het regent niet, wat een heel goed teken is. Na een kleine 2 uur wachten worden we beloond. Net op het moment dat we het willen opgeven zien we de eerste honderden vleermuizen uit de grot vliegen. Als een spiraalvormige DNA-structuur draaien ze in twee spiralen om elkaar heen op zoek naar vliegjes en insecten om te eten. In totaal komen er tussen de 2 en 3 miljoen vleermuizen naar buiten om boven ons hoofd een privéshow te verzorgen, wat beloond wordt met een hoop gejoel en verbazing van het dankbare publiek. Na een tijdje verlaten we de niet geregisseerde show en lopen we voldaan terug naar ons tijdelijke huisje. Moe van de 12 km. aan wandeling die we vandaag weggewandeld hebben,  ploffen we neer aan de eettafel om ons te goed te doen aan het zelfgemaakt buffet wat door de gastvrouw is verzorgd. Genietend van het eten verwerken we de indrukken van de dag en vallen we later op de avond als een blok in slaap. Het was weer een mooie dag.