Bijzondere mensen

Bij de hoofdingang liggen longtailboten, lange slanke lage boten, die je naar iedere grot brengen die je geboekt hebt. Grotten die je alleen kunt bezoeken met een parkgids. Voorzichtig stappen we met onze gids in de longtailboot en varen we door het oerwoud. Op naar enkele grotten die we met onze gids gaan bezoeken. Voorzichtig stappen we in om niet met rugzak en al overboord te slaan en gaan we zitten op de lage bankjes, gedirigeerd door de gids die ons sommeert een reddingsvest aan te doen. Na vertrek wordt al snel duidelijk dat de longtailboot hoge snelheden haalt en als een speer door het water heen zoeft. Op naar enkele grotten om onderweg langs lokale huisjes te varen. De tijd heeft hier stilgestaan en lijkt in niets op de vanzelfsprekende luxe die wij gewend zijn en die wij voor vanzelfsprekend aannemen.  Een moeder bevindt zich in de rivier, slechts gehuld in haar omslagdoek, om haar twee kleine kinderen te wassen, een vrouw bevindt zich op een vlonder om met het water van de rivier haar wok schoon te boenen en kinderen dartelen en spelen samen in het water.  In het voorbij zoeven zien we nog net achter ons dat een lokale man zijn visnet over het water uitgooit om zijn avondmaal bij elkaar te sprokkelen en op een vlonder zien we een jonge man verliefd naar zijn jonge vriendin kijken.  Liefde is universeel en gaat ook op voor de lokale Ibanmensen in het hart van Borneo. De Iban-mensen zijn een bijzonder volk, niet alleen omdat zij het “oervolk” van het oerwoud zijn en zich als een kameleon hebben aangepast aan hun omgeving, maar ook omdat ze naar ons blijven lachen en zwaaien in het voorbijgaan. Onverstoord, alsof wij geen inbreuk op hun privacy hebben gemaakt. Als we even later stoppen bij een kleine Iban-nederzetting aan de rivier zien we dat sommige mannen nog steeds enkel hun lendedoek dragen en op de armen en benen voorzien zijn van kleurrijke kralen. Het volk bevindt zich in een overgangsfase tussen de tradities van oudsher en de moderne invloeden. Ondanks dat de moderne invloeden enkel de “kampong” per boot weten te bereiken, weet men handig gebruik te maken van deze nieuwigheden. De longtailboten van de Iban zijn voorzien van dieselmotoren zodat men geen gebruik meer hoeft te maken van peddels. De diesel wordt via de boot aangevoerd zodat diezelfde diesel in het dorp gebruikt kan worden voor het opwekken van elektriciteit via de aggregaat. En zo zie je Iban mensen hun traditionele waar, gemaakt van alles wat de jungle geeft, aan je proberen te verkopen, terwijl zij in hun andere hand hun smartphone vasthouden. Voorzien van een blaaspijp met pijltjes verlaten we later de nederzetting om verder te varen en grotten te bezoeken die onze voorstelling te boven gaan. Als we later op de dag in onze homestay ons proberen op te frissen, genieten we van het feit dat we buiten in een hok staan waarbij we via de douche uitkijken op het oerwoud en zijn heuvels. Wat kan je op deze momenten toch dankbaar zijn dat er zoiets bestaat als een aggregaat die zorgt voor licht en watertanks die het water van de hoosbuien opvangt zodat je heerlijk onder koud water kunt douchen.